ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ;

Προέλευση του Εθίμου

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Από τους Κέλτες

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο "κώδικας δεοντολογίας" των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Από τη Γαλλία

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα

Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χηρέψει γρήγορα.

Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο "ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή" όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη "ψευδολογία" παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

ΠΗΓΗ:  Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα τ.51ος, σ.72

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ – 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014

    Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν ΄Αντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People - ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

    Το 2014 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Ιρλανδίας. Το μήνυμα το έγραψε η πολυβραβευμένη Ιρλανδή συγγραφέας Siobhán Parkinson, που κατοικεί στο Δουβλίνο. Εχει γράψει περισσότερα από 25 βιβλία, αρκετά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. ΄Εχει υπηρετήσει στην ΙΒΒΥ ως συνυπεύθυνη της έκδοσης του περιοδικού Bookbird και τώρα ασχολείται με την έκδοση παιδικών βιβλίων, καθώς και με τη διδασκαλία δημιουργικής γραφής. Συνεργάζεται με πολλά σχολεία και φροντίζει ιδιαίτερα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.

     Την αφίσα τη φιλοτέχνησε η Niamh Sharkey, πολυβραβευμένη Ιρλανδή εικονογράφος, συγγραφέας και δημιουργός κινουμένων σχεδίων που έχουν προβληθεί στην τηλεόραση. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες. Κατοικεί στο Δουβλίνο με την οικογένειά της. Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.

    Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ/ Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά και παρότρυνε τους φορείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου. Η αφίσα με το μήνυμα τυπώθηκε στα ελληνικά με χορηγό τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ και διανέμεται με τη φροντίδα τους.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ 

ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ (ΙΒΒΥ) 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2/4/2014

Γράμμα στα παιδιά του κόσμου

 Siobhán Parkinson (Ιρλανδία)

     Συχνά οι αναγνώστες ρωτούν τους συγγραφείς πώς γίνεται και γράφουν τις ιστορίες τους – από πού έρχονται οι ιδέες; Από τη φαντασία μου, απαντάει ο συγγραφέας. Α, μάλιστα, μπορεί να πουν οι αναγνώστες. Αλλά πού είναι η φαντασία σας, κι από τι είναι φτιαγμένη, κι έχουν όλοι φαντασία;

      Α, λέει τότε ο συγγραφέας, η φαντασία είναι μέσα στο κεφάλι μου βέβαια και είναι φτιαγμένη από εικόνες και λέξεις, αναμνήσεις και ίχνη από άλλες ιστορίες και λέξεις, κομμάτια από πράγματα και μελωδίες και σκέψεις και πρόσωπα και τέρατα και σχήματα και λέξεις, κινήσεις και λέξεις, κύματα και αραβουργήματα και τοπία και λέξεις, αρώματα και αισθήματα και χρώματα και ρίμες και μικρούς ήχους και ξαφνικούς θορύβους και γεύσεις κι εκρήξεις ενέργειας και γρίφους και αύρες και λέξεις. Και στροβιλίζονται όλα εκεί μέσα και τραγουδούν κι αλλάζουν διαρκώς σαν τα βλέπεις από καλειδοσκόπιο κι αιωρούνται και κάθονται και σκέφτονται και τσιγκλούν το κεφάλι.

      Βέβαια φαντασία έχει ο καθένας, διαφορετικά δε θα μπορούσαμε να ονειρευόμαστε. Η φαντασία του καθενός, ωστόσο, δεν έχει μέσα της το ίδιο υλικό. Στους μάγειρες ίσως περιέχει γεύσεις κυρίως και στους ζωγράφους χρώματα και σχήματα κυρίως. Όμως η φαντασία των συγγραφέων είναι γεμάτη κυρίως από λέξεις.

     Με λέξεις λειτουργεί επίσης και η φαντασία εκείνων που διαβάζουν ή ακούνε ιστορίες. Η φαντασία του συγγραφέα πλάθει και ανακατεύει και φτιάχνει ιδέες και ήχους και φωνές και χαρακτήρες και γεγονότα μέσα στην ιστορία∙ και η ιστορία είναι φτιαγμένη από λέξεις και μόνο, στρατιές από κουλουριαστά σημαδάκια που γεμίζουν τις σελίδες. ΄Ερχεται τότε ο αναγνώστης και τα σημαδάκια ζωντανεύουν. Μένουν στη σελίδα, εξακολουθούν να μοιάζουν με στρατιές, αλλά τρεχοβολούν και στη φαντασία του αναγνώστη και ο αναγνώστης τώρα σχηματίζει και συνδέει έτσι τις λέξεις, ώστε η ιστορία να εκτυλίσσεται μέσα στο δικό του ή στο δικό της το κεφάλι, όπως έκανε κάποτε στο κεφάλι του συγγραφέα.

       Αυτός είναι ο λόγος που ο αναγνώστης είναι εξίσου σημαντικός για την ιστορία με το συγγραφέα. Υπάρχει μόνο ένας συγγραφέας για κάθε ιστορία, υπάρχουν όμως εκατοντάδες ή χιλιάδες ή μπορεί και εκατομμύρια αναγνώστες, που διαβάζουν στη γλώσσα του συγγραφέα, ή σε άλλες γλώσσες στις οποίες μπορεί να έχει μεταφραστεί. Χωρίς τον συγγραφέα η ιστορία δε θα είχε γεννηθεί ποτέ. Αλλά χωρίς τις χιλιάδες των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, η ιστορία δεν θα είχε ζήσει όλες τις ζωές που θα μπορούσε να ζήσει.

       Κάθε αναγνώστης μιας ιστορίας έχει κάτι κοινό με κάθε άλλο αναγνώστη της. Ξεχωριστά ο καθένας, αλλά και μαζί κατά κάποιον τρόπο, ξαναδημιουργούν την ιστορία του συγγραφέα στη δική τους φαντασία - μια πράξη που είναι ταυτόχρονα ιδιωτική και δημόσια, προσωπική και κοινή, ατομική και διεθνής. Κι αυτό ίσως είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι.

                Συνεχίστε να διαβάζετε!

Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ Β΄ ΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΚΙΛΚΙΣ

Την Παρασκευή 28/03/2014, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ τάξης του σχολείου μας επισκέφτηκαν το σπήλαιο του Κιλκίς που βρίσκεται στον λόφο του Αγίου Γεωργίου. Ο σπηλαιολόγος κ. Μακρίδης Βασίλης υποδέχτηκε τα παιδιά και τα ξενάγησε στο σπήλαιο, ενώ παράλληλα τα ενημέρωσε για την ιστορία και τα παλαιοντολογικά ευρήματα εντός του χώρου.

Οι εκπαιδευτικοί : Β1 - Χριστοφορίδου Ελισάβετ
                                Β2 - Σατανάκης Κωνσταντίνος
                                Συνοδός - Ρούπου Χριστίνα

           cave of Kilkis - Video Maker

Το Σπήλαιο του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στους πρόποδες του Λόφου του Αγίου Γεωργίου του Κιλκίς και κατατάσσεται στα αξιολογότερα της Ελλάδας. Η επιφάνεια του είναι σχετικά μεγάλη, ξεπερνά τα 1.000 τετραγωνικά μέτρα και έχει δύο ορόφους. Η υγρασία του παραμένει σταθερή στο 95% και η θερμοκρασία του δεν ξεπερνά τους 15 με 17 βαθμούς Κελσίου. Αποτελείται από ασβεστολιθικά πετρώματα και χρονολογούνται 235 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η δημιουργία του σπηλαίου άρχισε όταν το νερό της βροχής κατάφερε να περάσει μέσα στα πετρώματα ελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα με αποτέλεσμα τη διάβρωση του πετρώματος από την όξινη δράση του. Έτσι με το νερό της βροχής ασβεστίτης εγκαθίσταται στο σπήλαιο, ο οποίος είναι βασικό υλικό των σχηματισμών του σπηλαίου. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε γύρω στο 1925 από τον λατόμο Γεώργιο Παυλίδη (Μπουλασίκη) ο οποίος εργαζόταν και τυχαία βρέθηκε μπροστά στην είσοδο του σπηλαίου. Η πρώτη χαρτογράφηση έγινε από την Άννα Πετροχείλου, το 1930, ενώ πολύ αργότερα το 1986, το σπήλαιο έγινε επισκέψιμο ύστερα από κατάλληλες εργασίες αξιοποίησης οι οποίες ξεκίνησαν το 1977.

Σπηλαιολογική Σημασία

Είναι ιδιαίτερης σπηλαιολογικής σημασίας καθώς εκεί που δεν υπάρχει ρεύμα αέρος δημιουργούνται μοναδικά στο είδος τους πέτρινα κοράλλια, σταλακτιτικός και σταλαγμιτικός διάκοσμος στους τοίχους, στις οροφές και στα δάπεδα λόγω του τινάγματος και σκορπίσματος των σταγόνων του νερού που πέφτει στο έδαφος. Έτσι σχηματίζονται εκτός των άλλων και αρκετές ενδιαφέρουσες μορφές ονομαζόμενες με φαντασία «Ρινόκερος», «Φίδι», «Καλόγερος», «Φλαμίνγκο». Επιπρόσθετα, οι επισκέψιμοι θάλαμοι είναι έξι και είναι ιδιαίτερα ευρύχωροι.

Παλαιοντολογική Σημασία

Εντός του σπηλαίου βρέθηκε μια πλούσια συλλογή απολιθωμένων οστών ζώων που υποδηλώνει την ύπαρξη ζωής μέσα  στο σπήλαιο κατά το μακρινό παρελθόν, όπως της στικτής ύαινας των σπηλαίων, της αλεπούς (Vulpes vulpes), της νυφίτσας (Mustela putorius robusta), των ιππίδων (Equus hydruntinus και E. caballus cf. germanicus), των βοοειδών (Bos primigenius), των ελαφοειδών (Cervus elaphus), καθώς και των μικροθηλαστικών (τρωκτικά – rodentia, εντομοφάγα – Insectivora και χειρόπτερα – Chiroptera, νυχτερίδες). Ουσιαστικά το σπήλαιο αποτελούσε φωλιά των υαινών και αυτό φαίνεται από την ύπαρξη οστών νεαρών ατόμων, ενώ τα υπόλοιπα ζώα κυρίως τα φυτοφάγα μεταφέρονταν εκεί ως τροφή ή απλά παγιδεύονταν και πέθαιναν στο σπήλαιο.

Σπηλαιοθεραπεία

Μετά από σύγχρονες επιστημονικές έρευνες που έγιναν από Τσέχους επιστήμονες στο σπήλαιο του Κιλκίς, ανακαλύφθηκε πως το κλήμα του μπορεί να θεραπεύσει παθήσεις όπως το παιδικό άσθμα και δερματολογικές παθήσεις προερχόμενες από μολύνσεις και αλλεργίες.
Τέτοια οργανωμένα και αξιοποιημένα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες σπήλαια βρίσκονται και λειτουργούν κανονικά σε Τσεχία και Ρωσία εδώ και 30 χρόνια.

Ο Βασίλης Μακρίδης ξεναγεί τη ΓΝΩΜΗ στο Σπήλαιο... από GNOMIKILKIS

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ -Ν (ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ)

Υπάρχουν ορισμένες λέξεις στις οποίες το τελικό -ν άλλοτε παραμένει και άλλοτε χάνεται. Αυτές είναι:

·  το άρθρο την

·  η προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτήν, την

·  τα μόρια δεν και μην

 Οι λέξεις αυτές διατηρούν το τελικό -ν όταν η λέξη που ακολουθεί αρχίζει από φωνήεν ή από τα σύμφωνα  κ, π, τ, τα δίψηφα σύμφωνα  μπ, ντ, γκ και τα διπλά ξ, ψ.

Π.χ. την είδα, την κοπέλα, την ντουλάπα, δεν ξέρω

 Άρα, οι λέξεις αυτές χάνουν το τελικό -ν όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από ένα από τα υπόλοιπα                                    σύμφωνα: β, δ, γ,φ, θ, χ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ.

Π.χ. τη δασκάλα, τη θυμήθηκα, δε θέλω

Ποια όμως είναι η αλλαγή;

Στον γραπτό λόγο, το τελικό -ν διατηρείται πάντα στον ενικό του αρσενικού οριστικού και αόριστου άρθρου (τον, έναν) για να αποφεύγεται η σύγχυση με το ουδέτερο οριστικό και αόριστο άρθρο (το, ένα).
Π.χ. τον νέο (άντρα) αλλά το νέο (είδηση)
       έναν νέο (άντρα) αλλά ένα νέο (είδηση)

Το τελικό -ν γράφεται πάντα στο άρθρο των, στην προσωπική αντωνυμία αυτόν, τον καθώς
και στο σαν.
Π.χ. των θαλασσών, αυτόν θέλει, τον φώναξε, σαν λύκος

http://ebooks.edu.gr/

25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ, ΠΙΘΑΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ - ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Ο Φυσικός κ. Πολυχρονιάδης Γεώργιος,  εκπαιδευτικός στη Β/θμια εκπαίδευση, μετά από πρόσκληση του συναδέλφου κ. Δούνα Ιωάννη, μίλησε στους μαθητές των τάξεων Ε1, Ε2, ΣΤ1 και ΣΤ2 για τους κινδύνους από τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες που εκπέμπουν τα κινητά τηλέφωνα, αλλά και για τους τρόπους προστασίας από αυτές.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες έδειξαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και άκουσαν με προσοχή τα όσα τους είπε.

Σε μεταγενέστερο χρόνο τα παιδιά έφτιαξαν αφίσες και έγραψαν κείμενα σχετικά με το θέμα.

Για να δείτε το σχέδιο εργασίας πατήστε ΕΔΩ.

Ένα μικρό απόσπασμα από την παρουσίαση του κ. Πολυχρονιάδη στις τάξεις Ε1 και Ε2

Δείτε και ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο για τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες γενικότερα και τους τρόπους προστασίας από αυτές.

ΕΚΘΕΣΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΗ Δ1 ΤΑΞΗ

 Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ1 τάξης του σχολείου μας και η δασκάλα τους κ. Μιχαηλίδου Σοφία,  οργάνωσαν με επιτυχία έκθεση αντικειμένων καθημερινής χρήσης μιας "άλλης εποχής". Τότε που η καθημερινότητα των ανθρώπων ήταν τελείως διαφορετική απ΄ αυτή που γνωρίζουμε σήμερα.

 Αλλά και οι υπόλοιποι μαθητές του σχολείου είδαν από κοντά αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι παππούδες και οι προπαππούδες τους στα νοικοκυριά τους.