ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΕΦΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ

                                           «Τα φρούτα και τα λαχανικά αλλιώς»

            Κατά τη διάρκεια του Σχολικού Έτους 2012-2013 και στα πλαίσια των Βιωματικών δράσεων, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γ1 τμήματος του 4ου Δ.Σ.Kιλκίς  και η δασκάλα τους κ. Μιχαηλίδου Σοφία ασχολήθηκαν με το θέμα της μεσογειακής  διατροφής, τα φρούτα και τα λαχανικά. Παρουσίασαν, λοιπόν, στο χώρο του σχολείου τους μια μικρή έκθεση με τίτλο « Τα φρούτα και τα λαχανικά αλλιώς».

           Οι μικροί μαθητές αφού ενημερώθηκαν για τη μεσογειακή δίαιτα και ιδιαίτερα για τα ωφέλη των φρούτων και των λαχανικών, έδωσαν στα αγαπημένα τους φρούτα και λαχανικά διάφορες μορφές. Το αγγουράκι έγινε καράβι και τα καρότα κωπηλάτες του, η μπανάνα έγινε χταπόδι και σκυλάκι, τα καρότα και το κουνουπίδι έγιναν παγωτό χωνάκι, τα πορτοκάλια, τα λεμόνια και τα ακτινίδια απέκτησαν μάτια και κοιτούν με απoρία  γύρω τους, τα φρέσκα κρεμμυδάκια έγιναν ψηλόλιγνοι κύριοι, οι μελιτζάνες πιγκουίνοι και φάλαινες, οι πιπεριές βατραχάκια, οι κολοκύθες κοντόχοντροι κύριοι, το κουνουπίδι και η ελιά προβατάκια.

            Οι μαθητές, λοιπόν, αγαπούν τα φρούτα και τα λαχανικά, ενημερώνονται σχετικά μ’ αυτά, τα γεύονται, τα μαγειρεύουν κι όταν  “οι μικροί σεφ’’ έχουν κέφια ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ…

Η δασκάλα κ. Μιχαηλίδου Σοφία

            Πατήστε play για να ακούσετε τη μουσική

fruits and vegetables - slideshow

Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ ΣΕ 3D

Η εταιρία σχεδίασης τρισδιάστατων γραφικών Whiskytree, που έχει κατασκευάσει σκηνικά για τις ταινίες “The Hunger Games” και “Captain America: The First Avenger”, συνεργάστηκε με την εταιρία VFX για την δημιουργία μιας ψηφιακής αναπαράστασης της αρχαίας Αθήνας, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο τεχνολογιών Siggraph 2013.

 

Athens Tech Demo Siggraph 2013 from WHISKYTREE on Vimeo.

ΠΗΓΗ: http://www.videoman.gr

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΝΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Η σχολική εργασία την οποία καλείται ο μαθητής να ολοκληρώσει στο σπίτι του αποτελεί σε αρκετές περιπτώσεις ένα δύσκολο θέμα χειρισμού για τους γονείς και για το ίδιο το παιδί. Οι λόγοι για τους οποίους πιθανόν να συμβαίνει η κατάσταση αυτή είναι πολλοί. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η κατ’ οίκον σχολική εργασία είναι υπερβολική και ως αποτέλεσμα του τεράστιού της όγκου ο μαθητής στερείται από το να συμμετέχει σε ευχάριστες δραστηριότητες, όπως είναι το παιγνίδι, η κοινωνική συναναστροφή. Υπάρχουν οι περιπτώσεις των μαθητών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο σχολείο.

ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Μία μοναδική ψηφιακή βόλτα στην Ακρόπολη προσφέρουν δύο Ρώσοι φωτογράφοι, οι οποίοι δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό πανόραμα του ιερού βράχου και συνδυάζοντας τις εικόνες, μας ταξιδεύουν στο διασημότερο ελληνικό αξιοθέατο φωτισμένο από ένα πορτοκαλί ηλιοβασίλεμα.

Η ψηφιακή περιήγηση αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα AirPano.ru, στην οποία μπορείτε επίσης να δείτε αρκετά εντυπωσιακά αξιοθέατα από όλο τον κόσμο, με παρόμοιο τρόπο.

Δείτε την Ακρόπολη εδώ.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΜΠΑΪΡΙ

Την Πέμπτη 21-11-2013, οι μαθητές και οι μαθήτριες των τάξεων Α΄,  Β΄,  Γ΄,  και Δ΄  του 4ου Δημοτικού Σχολείου Κιλκίς,  επισκέφτηκαν το κτήμα Μπαΐρι που βρίσκεται στην Αξιούπολη.

Οι μαθητές γνώρισαν τον τρόπο και τα εργαλεία με τα οποία γίνονταν οι παραδοσιακές εργασίες.  Εργαλεία που έφτιαχνε ο αγρότης μόνος του,  από υλικά της φύσης.

Εξηγήθηκε  ο ρόλος του κάθε εργαλείου και της κάθε εργασίας,  ο οικολογικός τρόπος ζωής των αγροτών, η ανεξαρτησία τους και η αυτάρκεια τους, γιατί ό,τι χρειάζονταν  τα παρήγαγαν οι ίδιοι. Επίσης εξηγήθηκε η διαδικασία και ο χρόνος που απαιτούσε μια χειρονακτική εργασία του χθες,  σε σύγκριση με τους σημερινούς σύγχρονους τρόπους γεωργικής παραγωγής.

 Οι μαθητές και οι μαθήτριες παρακολούθησαν τον κύκλο του ψωμιού, ο οποίος άρχιζε με το ζέψιμο του αλόγου και τελείωνε με την μεταφορά του ζυμαριού στο φούρνο.

Η όλη διαδικασία έγινε ακόμη πιο ενδιαφέρουσα για τα παιδιά,  αφού συμμετείχαν σε όλες τις  παραδοσιακές αγροτικές εργασίες.

 Ο κύκλος του ψωμιού περιελάμβανε τα εξής στάδια:   

1.  ΖΕΨΙΜΟ:  Προετοίμαζαν το άλογο για τις εργασίες φορώντας του τα χάμουρα (σαμαράκι, λαιμουδιά, κεφαλαριά και χαλινά).

2. ΟΡΓΩΜΑ:  Μετά τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου, όταν το χώμα μαλάκωνε, ο γεωργός με το άροτρο που τραβούσε το άλογο, έσκιζε και γύριζε το χώμα.

3.  ΣΒΑΡΝΙΣΜΑ: Η σβάρνα ψιλοχωμάτιζε και ίσιωνε το οργωμένο χωράφι.

4.  ΣΠΟΡΑ:  Έριχνε με κυκλική και ομοιόμορφη κίνηση τους σπόρους στο χωράφι. Ξανά οργώνανε και σβαρνίζανε το χωράφι για να σκεπαστεί ο σπόρος.

5.  ΦΑΣΕΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ: Το σιτάρι φύτρωνε το φθινόπωρο, το χειμώνα έμενε στάσιμο, αρχές άνοιξης άρχιζε να μεγαλώνει, για να ωριμάσει το καλοκαίρι.

6.  ΘΕΡΟΣ: Τον Ιούνιο θέριζαν τα στάχυα, για αυτό και ο μήνας αυτός λέγεται Θεριστής. Φορώντας στο ένα χέρι την παλαμαριά και στο άλλο κρατώντας το δρεπάνι έκοβαν τα στάρια, τα έκαναν δεμάτια για να τα μεταφέρουν στο αλώνι.

7.  ΑΛΩΝΙΣΜΑ: Τα δεμάτια απλώνονταν στο αλώνι για να τα πατήσει η δοκάνα που έσερνε το άλογο. Η εργασία αυτή γινόταν τον Ιούλιο και γι’ αυτό τον μήνα αυτόν τον λένε Αλωνάρη.

8.  ΛΙΧΝΙΣΜΑ Α΄:  Διαχώριζαν το σιτάρι από τα άχυρα και τα φύλαγαν για τροφή των ζώων.

9.  ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΙΤΑΡΙΟΥ:  Μάζευαν το σιτάρι και τα κατάλοιπα.

10.  ΛΙΧΝΙΣΜΑ Β':  Την ημέρα που φυσούσε δυνατά λίχνιζαν. Το σιτάρι λόγω βάρους έπεφτε κάτω, ενώ τα άχυρα τα έπαιρνε ο αέρας.

11. ΑΛΕΣΜΑ:  Για να κάνουν το σιτάρι αλεύρι, το πήγαιναν στον μύλο για άλεσμα (νερόμυλο ή ανεμόμυλο). Για λίγες ποσότητες άλεθαν αλεύρι στον χειρόμυλο.

12.  ΚΟΣΚΙΝΙΣΜΑ:  Καθάριζε το αλεύρι από τα πίτουρα και τις ξένες ύλες.

13.  ΠΡΟΖΥΜΙ:  Το φυτό λυκίσκος από το οποίο φτιάχνανε το προζύμι.

14.  ΖΥΜΩΜΑ:  Το προζύμι αναμειγνυόταν με νερό και αλεύρι. Το μείγμα αυτό (ζυμάρι) το ζύμωναν μέχρι να μπορεί να πλάθεται.

15.  ΠΙΝΑΚΩΤΗ:  Ζυμάρι έβαζαν σε κάθε χώρισμα της πινακωτής. Το σκέπαζαν και το έβαζαν σε ζεστό μέρος. Αυτό φούσκωνε και όταν καταλάμβανε όλο το χώρο της πινακωτής, ήταν έτοιμο για ψήσιμο.

16.  ΦΟΥΡΝΟΣ:  Τον άναβαν καίγοντας ξύλα και όταν αυτός άσπριζε από μέσα, έβγαζαν τα κάρβουνα, τον αφήναν λίγο να κρυώσει και έβαζαν το ψωμί για να ψηθεί.

http://www.toktimastobairi.gr/sxoleia.html

            Πατήστε play για να ακούσετε τη μουσική

educational visit - slideshow

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

Γιατί είναι τόσο σημαντικό το παιχνίδι στην ανάπτυξη του παιδιού και ποιοι είναι οι κίνδυνοι της ύφεσης που γνωρίζει στην εποχή μας; Η Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια, Εκπρόσωπος του “Παίζοντας”, κ. Ελίντα Καλπογιάννη μιλά στο Mama365 για τη σημασία του παιχνιδιού.

Τι είναι το παιχνίδι και ποια είναι η σημασία του

Αν και όλοι µπορούµε εύκολα να αναγνωρίσουµε το τι είναι παιχνίδι, ο ορισµός του είναι αρκετά δύσκολος, µιας και παίρνει τόσες πολλές διαφορετικές µορφές. Το παιχνίδι αποτελεί µια φυσική συµπεριφορά για τα παιδιά, η οποία είναι αυθόρµητη και εσωτερικά υποκινούµενη. Το παιχνίδι είναι “αυτό που κάνουν τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι, όταν ακολουθούν τις δικές τους ιδέες, µε το δικό τους τρόπο και για τους δικούς τους λόγους”.

ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ: ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρακάκης για την Εναλλακτική Δράση

Αν το παιδί σας είναι «ζωηρό», ίσως σας πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να είναι υπερκινητικό.

Η διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα ή ΔΕΠ/Υ, είναι μία διαταραχή που προβληματίζει πολύ τις σύγχρονες οικογένειες. Περίπου το 2-4% των παιδιών έχουν ΔΕΠ/Υ και αναλογικά εμφανίζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό στα αγόρια.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ "ΟΧΙ" ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ

    

Όχι, μια λέξη τόσο μικρή, αλλά τόσο σημαντική… Όσο δύσκολο και αν είναι να ειπωθεί αυτή η μικρή λεξούλα από τους γονείς, είναι σημαντικό να κατανοήσουν πως "όχι", στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τιμωρία. Όταν ένας γονιός λέει "όχι", διδάσκει στο παιδί την ικανότητα να αισθάνεται ασφαλές με τον εαυτό του, με τις παρορμήσεις του, με τα όριά του. Η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, αναλύει τον ρόλο του "όχι" στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, επισημαίνοντας ότι όλα τα "όχι" δεν είναι ίδια…

ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΑΠ΄ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Για να δείτε όλες τις φωτογραφίες πατήστε ΕΔΩ.
ΠΗΓΗ:  http://www.boston.com 

ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΟΧΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΑΚΤΕΣ

Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΙΤΣΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΩ

http://www.callisto.gr/arkoudi/

ΓΕΡΑ ΔΟΝΤΙΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

http://www.geradontia.gr

THE PET SHOP MOVIE

Ταινία μικρού μήκους του σκηνοθέτη ΜΙΧΑΗΛ-ΓΑΒΡΙΗΛ ΖΕΝΕΛΗ που εύστοχα καυτηριάζει τη στάση μας προς την αναπηρία και προβληματίζει έντονα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

   

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ;

   

120 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ: ΕΝΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ "ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΣ" ΤΗΝ (ΦΩΤΟ & VIDEO)

Άργησε....2000 χρόνια, αλλά η ιστορία πλέον μπορεί να διαβεβαιώσει ότι άξιζε τον κόπο. Στις 25 Ιουλίου συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από τα εγκαίνια της Διώρυγας της Κορίνθου η οποία για περισσότερο από έναν αιώνα, συνδέει τις δύο θάλασσες του Σαρωνικού και του ...
Κορινθιακού και αποτελεί σημείο αναφοράς για ολόκληρες γενιές Ελλήνων και εκατομμύρια τουριστών. Η διάνοιξή του Ισθμού αποτέλεσε από την αρχαιότητα μείζον θέμα, καθώς θα έλυνε πολλά προβλήματα και θα διευκόλυνε τη ναυσιπλοΐα και το εμπόριο.

Έργο πολυδιαφημισμένο και πρωτοποριακό για την εποχή του αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο «δύο Ελλάδων », ένα σημείο εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας και «ομφάλιο λώρο» της Ανατολικής και Δυτικής Μεσογείου, με χιλιάδες πλοία να το διαπλέουν κάθε χρόνο.

Η νευραλγική του θέση ήταν ήδη αντιληπτή από την αρχαιότητα όπου ήδη είχε κατασκευαστεί ένα τείχος, ενώ η ιδέα της διώρυγας υπήρχε ήδη από την εποχή του Περίανδρου, το 602 π.Χ.

Ο πρώτος που προσπάθησε την υλοποίησή του ήταν ο Νέρων, το 66 μ.Χ., σε σχέδια του Ιούλιου Καίσαρα και του Καλιγούλα. Μετά το θάνατο του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε.

Χρειάστηκε, ωστόσο, να περάσουν σχεδόν 2.000 χρόνια μέχρι να υλοποιηθεί αυτό το μεγαλόπνοο σχέδιο και αφού πρώτα περάσει από «σαράντα κύματα», καθυστερήσεις και καταστάσεις που στη μετέπειτα πορεία της ελληνικής κοινωνίας θα αναδειχθούν σε τόσο... οικείες.

Για την ακρίβεια την ίδια ημερομηνία όπου εορτάζονταν τα εγκαίνια της Διώρυγας του Σουέζ, στις 17 Νοεμβρίου 1869, η ελληνική κυβέρνηση του Θρασύβουλου Ζαΐμη πέρναγε τον νόμο «Περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου» παραχωρώντας το δικαίωμα κατασκευής και διαχείρισης του έργου για τα επόμενα 99 χρόνια στους Γάλλους μηχανικούς Πιά και Σολέ, οι οποίοι στη συνέχεια ίδρυσαν την εταιρεία «Societe d' etudes du canal maritime de Corinthe».

Μπορεί αυτό να ήταν το πρώτο βήμα, ωστόσο, λόγο οικονομικών και άλλων παραμέτρων ακολούθησε μια περίοδος αδράνειας για να φθάσει η ελληνική πλευρά, μέσω βασιλικού διατάγματος,το 1881, να αναθέσει εκ νέου το έργο στον στρατηγό Τούρ, ουγγρικής καταγωγής, και επίτιμο υπασπιστή του βασιλιά της Ιταλίας.

Ιδρύεται η εταιρεία «Societe internationale du canal maritime de Corinthe» και τα πρώτα σχέδια αρχίζουν να εμφανίζονται, ενώ στις 4 Μαΐου 1882 ο βασιλιάς Γεώργιος εγκαινίασε την έναρξη των εργασιών. Το έργο διαφημίστηκε αρκετά, απασχόλησε την επικαιρότητα, ωστόσο, χρειάστηκε η καίρια παρέμβαση ενός μεγάλου Ελληνα ευεργέτη για να ολοκληρωθεί.

Η συμβολή του Ανδρέα Συγγρού

Μέχρι το 1887 το έργο προχωρούσε ομαλά, ωστόσο, οι πρώτες δυσκολίες ανάγκασαν τον στρατηγό Τουρ να ζητήσει παράταση της προθεσμίας για την αποπεράτωση των εργασιών η οποία και έγινε δεκτή από την ελληνική κυβέρνηση.

Ωστόσο, μια σειρά από σημαντικά γεγονότα, όπως το «σκάνδαλο του Παναμά» που είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει η προσπάθεια της διάνοιξης της εκεί διώρυγας και η πτώχευση της εταιρείας Comptoir d' Escompte δυσχέραναν σημαντικά την εξεύρεση νέων κεφαλαίων για την ολοκλήρωση της διώρυγας.

Ετσι, το Μάϊο του 1890 επεμβαίνει ο Ανδρέας Συγγρός, ο οποίος με δικά του κεφάλαια ιδρύει την εταιρεία «Εταιρείας της διώρυγος της Κορίνθου» με σκοπό να φέρει εις πέρας το τεράστιο αυτό έργο.

Η Διώρυγα, για τη δημιουργία της οποίας είχαν χρησιμοποιηθεί 2.500 εργάτες και τα τελειότερα μηχανήματα της εποχής, έχει μήκος 6.346 μ, πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 μ, στο βυθό της 21,3 μ, ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 8 μ.

Στη Διώρυγα λειτουργούν δύο βυθιζόμενες γέφυρες. Μία στην Ποσειδωνία και μία στην Ισθμία που εξυπηρετούν την επικοινωνία μεταξύ Στερεάς και Πελοποννήσου.

Η λειτουργία απλή και επιβλητική: Η γέφυρα εξαφανίζεται στη θάλασσα, το κόκκινο φανάρι ανάβει και το καράβι περνάει. Αν είναι μεγάλο θα χρειαστεί τη συνδρομή μιας πιλοτίνας για να το οδηγήσει έως την άλλη πλευρά.

Το «κοσμικό γεγονός» της εποχής

Οπως ήταν αναμενόμενο όσο πλησίαζε η ώρα των επίσημων εγκαινίων τα τότε μέσα ενημέρωσης είχαν πάθει πραγματική «φρενίτιδα» με το έργο και ήδη από τον Ιούνιο του 1893 περιέγραφαν την πρώτη εισροή υδάτων στη διώρυγα.

Το πρόγραμμα των εγκαινίων, παρουσία της ελίτ της εποχής, της βασιλικής οικογένειας και πλήθους κόσμου είχε ανακοινωθεί στις εφημερίδες ήδη από την παραμονή.

Είχαν, μάλιστα, τεθεί στη διάθεση όσων επιθυμούσαν να παραβρεθούν αμαξοστοιχίες από Πειραιά, την Αθήνα και την Κηφισιά που θα αναχωρούσαν για τον Ισθμό.

Το πρωί της 25 Ιουλίου 1893 ο Ανδρέας Συγγρός σε μια λαμπρή τελετή γεμάτη κάθε επισημότητα, «σχετική αξιοπρέπεια» όπως περιγράφει ο ίδιος στα Απομνημονεύματά του, παραδίδει το χρυσό ψαλίδι στην στην βασίλισσα Ολγα για να κόψει την γαλανόλευκη ταινία και ένα από το πιο σπουδαία έργα υποδομής στην ιστορία της Ελλάδας παίρνει «σάρκα και οστά».

Τις επόμενες ημέρες ο ελληνικός Τύπος περιγράφει με κάθε γλαφυρότητα τα όσα συνέβησαν στα εγκαίνια: την αναχώρηση του βασιλικού πλοίου «Σφακτηρία» συνοδεία στόλοι πολεμικών και ιδιωτικών πλοίων, τη συρροή κόσμου, τον λόγο του βασιλιά Γεωργίου Α', τον αγιασμό από τον Μητροπολίτη Κορινθίας, το λόγο του Ανδρέα Συγγρού και άλλα πολλά.

Μάλιστα τα εγκαίνια έχουν αποτυπωθεί με τρόπο εντυπωσιακό και στον πίνακα του Κωνσταντίνου Βολανάκη, αλλά και σε αρκετά σκίτσα της εποχής.

Οι ανακαλύψεις, τα εκατομμύρια ταξιδιώτες και οι πιο ριψοκίνδυνοι άνθρωποι

Ο Ισθμός όπως μάθαμε όλοι να αποκαλούμε το έργο θα αποτελέσει από εκείνη την ημέρα έως και σήμερα σημείο τομής στην ελληνική επικράτεια, αγαπημένο τόπο για ευχάριστα διαλείμματα, φωτογραφίες και.... σουβλάκια από εκατομμύρια ταξιδιώτες, αλλά και το σκηνικό για αρκετές ριψοκίνδυνες προσπάθειες.

Χαρακτηριστικό είναι πως το 1981 μοτοσικλετιστές αποφάσισαν να ακροβατήσουν πάνω από τη διώρυγα με στόχο να συγκεντρώσουν χρήματα για τους σεισμοπαθείς της περιοχής, ενώ αξέχαστο θα μείνει το άλμα του Αυστραλού αθλητή Ρόμπι Μάντισον, ο οποίος, το 2010, πήρε φόρα από τη ράμπα απογείωσης και πέταξε πάνω από τα νερά του Ισθμού σε ύψους 95 μέτρων.

Πίσω στον 19ο αιώνα, τα έργα διάνοιξης της διώρυγας έφεραν στο φως και αρκετά σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα όπως η μεγάλη ρωμαϊκή πύλη της εισόδου των αρμάτων, από την εποχή του Νέρωνα, ορισμένες επιγραφές και γλυπτά εξαιρετικής σημασίας.


Το σημείο που ένωσε την Ελλάδα «χωρίζοντάς» την

Παρά το γεγονός πως εξαιτίας των υπερσύγχρονων μέσων μεταφοράς η «κίνηση» μέσα στη Διώρυγα έχει ατονήσει, ο Ισθμός θα παραμένει για πάντα στο σημείο αυτό αγέρωχος, αποτυπώνοντας όλα τα κομμάτια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και «χαιρετώντας» τα εκατομμύρια των ανθρώπων με τις διαφορετικές ιστορίες που τον έχουν διασχίσει.

ΠΗΓΗ:  http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2013/07/120-video.html

Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ (ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ)

   

ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Ένας συνεχώς μεταβαλλόμενος χάρτης, που δείχνει μέσα σε 90 δευτερόλεπτα, την εξάπλωση και εξαφάνιση των διαφόρων αυτοκρατοριών γύρω από τη Μεσόγειο τα προηγούμενα 5000 χρόνια. Όχι τόσο για να θυμηθείς τη σχολική ιστορία. Η αποτύπωση των 5000 χρόνων σε 90'', σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι τα πάντα έχουν ένα τέλος, όσο μεγάλα κι' αν είναι... 

http://www.mapsofwar.com/images/EMPIRE17.swf 

ΝΗΣΟΣ MIDWAY

Το νησί Midway είναι ένα απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού Ωκεανού, μια ατόλη που κατοικείται από χιλιάδες πουλιά άλμπατρος. Εκεί συμβαίνει κάτι το τραγικό.

 

MIDWAY a Message from the Gyre : a short film by Chris Jordan from Midway on Vimeo.

ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΓΕΦΥΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ

Ένα ελεύθερο σχολείο κάτω από γέφυρα  έχει ιδρύσει ένας Ινδός, ώστε να έχουν την ευκαιρία παιδιά από τις παραγκουπόλεις και τις φτωχογειτονιές στο Νέο Δελχί να παίρνουν κάποιες βασικές γνώσεις.

Ο Rajesh Kumar Sharma, o ιδρυτής του «σχολείου», που φιλοξενεί τουλάχιστον 30 παιδιά τα τελευταία 3 χρόνια από τις γύρω γειτονιές, εκτελεί και ο ίδιος καθήκοντα δασκάλου και προσπαθεί όχι μόνο να διδάξει στους μαθητές του τις βασικές γνώσεις που διδάσκονται σε κάθε σχολείο, αλλά τους μαθαίνει να διατηρούν το χώρο του «σχολείου» τους καθαρό και να φροντίζουν για αυτόν.
Μπορεί ο χώρος να μην είναι ο κατάλληλος, αλλά φαίνεται πως η μάθηση είναι σημαντικότερη για τα παιδιά αυτά.

Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.

ΠΗΓΗ: http://enallaktikidrasi.com

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ;

Από τον Ron Clark, συγγραφέα του βιβλίου “The End of Molasses Classes: Getting Our Kids Unstuck — 101 Extraordinary  Solutions for Parents and Teachers,”.  Kέρδισε το βραβείο που απονέμει η Ντίσνεϊ στον Καλύτερο Δάσκαλο της Χρονιάς για το 2001.

Είμαστε εκπαιδευτικοί και όχι νταντάδες. Είμαστε μορφωμένοι επαγγελματίες που εργαζόμαστε καθημερινά με παιδιά και συχνά βλέπουμε το παιδί σας από διαφορετική σκοπιά σε σχέση με αυτή που το βλέπετε εσείς. Αν σας δώσουμε κάποιες συμβουλές για το παιδί σας, μην αντιδράσετε άσχημα. Ακούστε και αποδεχτείτε τις συμβουλές, με τον ίδιο τρόπο που θα δεχόσασταν μια συμβουλή από ένα γιατρό ή ένα δικηγόρο.

Αρκετοί γονείς δεν θέλουν να ακούσουν τίποτα αρνητικό για το παιδί τους. Όμως κάποιες φορές, αν λάβετε υπόψιν τις έγκαιρες προειδοποιήσεις μας, μπορεί να προλάβετε και να αποτρέψετε κάποιο πρόβλημα που μπορεί  να  γίνει ακόμα μεγαλύτερο σε το μέλλον.

Εμπιστευτείτε μας. Κάποιες φορές όταν λέω στους γονείς ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα συμπεριφοράς, νιώθω σαν να βλέπω να σηκώνονται οι τρίχες στις πλάτες τους. Είναι έτοιμοι να μαλώσουν και να υπερασπιστούν το παιδί τους και αυτό είναι πολύ κουραστικό. Κάτι που μ’ ενοχλεί ιδιαιτέρως είναι όταν αναφέρω σε μία μητέρα κάτι που έκανε ο γιος της και γυρίζει, τον κοιτάζει και ρωτάει, “Είναι αλήθεια;” Λοιπόν, φυσικά είναι αλήθεια. Μόλις σας το είπα. Και παρακαλώ μην ρωτήσετε αν ένας συμμαθητής του μπορεί να επιβεβαιώσει ό, τι συνέβη ή εάν ένας άλλος δάσκαλος ήταν παρών στο συμβάν. Έτσι εξευτελίζετε τον δάσκαλο και αποδυναμώνετε την σχέση μεταξύ δασκάλου και γονέα.

Παρακαλώ σταματήστε όλες τις δικαιολογίες.

Και αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε τα παιδιά σας να πετύχουν, σταματήστε να τα δικαιολογείτε. Μιλούσα με έναν γονέα και το γιο της σχετικά με τις εργασίες που του είχα βάλει να κάνει το καλοκαίρι. Μου είπε ο γονέας ότι το παιδί δεν είχε καν ξεκινήσει και του είπα ότι απογοητεύτηκα πολύ επειδή το σχολείο επρόκειτο να ξεκινήσει σε δύο εβδομάδες.

Η μητέρα του πετάχτηκε  και μου είπε ότι πέρασαν ένα δύσκολο καλοκαίρι εξαιτίας οικογενειακών ζητημάτων που ανέκυψαν τον Ιούλιο. Είπα ότι κατανοώ αυτό που μου είπε, αλλά παράλληλα επισήμανα ότι οι εργασίες δόθηκαν τον Μάιο. Αμέσως απάντησε ότι του έδωσε χρόνο να ξεκουραστεί πριν ξεκινήσει τις εργασίες, οπότε δεν ήταν δικό του λάθος που δεν τις είχε κάνει.

Μπορείτε να καταλάβετε τον πόνο μου;

Μερικοί γονείς θα βρίσκουν δικαιολογίες ανεξαρτήτως των αντικειμενικών δεδομένων και θα μεγαλώσουν παιδιά που θα εξελιχθούν σε ενήλικες που πάντα θα ψάχνουν δικαιολογίες. Αν δεν θέλετε το παιδί σας να καταλήξει άνεργο όταν γίνει 25 ετών και να κάθεται στον καναπέ σας τρώγοντας πατατάκια,  σταματήστε να δικαιολογείτε τις αποτυχίες του. Αντ΄ αυτού, επικεντρωθείτε  στην εξεύρεση λύσεων.

Οι γονείς να είναι συνεργάτες και όχι  εισαγγελείς.

Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζετε  ότι δεν είναι απαραίτητα κακό το παιδί σας να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Έτσι θα χτίσει χαρακτήρα και θα διδαχτεί μαθήματα ζωής. Ως εκπαιδευτικοί, δεν θέλουμε γονείς που στέκονται εμπόδιο σ’ αυτά τα μαθήματα.  Αποκαλούμε αυτούς τους γονείς ως “ελικόπτερα”, επειδή θέλουν να ορμήσουν και να σώσουν το παιδί τους κάθε φορά που κάτι πάει στραβά. Αν βαθμολογήσουμε ένα παιδί με 16, τότε αυτός είναι ο βαθμός που αξίζει στο παιδί. Μην σπαταλάτε τον χρόνο σας για να συναντηθείτε μαζί μας για να διαπραγματευτείτε καλύτερο βαθμό. Ο βαθμός είναι 16, παρόλο που εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να είναι υψηλότερος.

Μπορεί να είναι δύσκολο να το αποδεχθείτε, αλλά δεν θα πρέπει να θεωρείτε ότι όταν το παιδί σας παίρνει άριστα, αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι είναι άριστος μαθητής. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές οι κακοί δάσκαλοι βάζουν ευκολότερα μεγάλους βαθμούς, γιατί ξέρουν ότι βάζοντας καλούς βαθμούς όλοι θα τους αφήσουν στην ησυχία τους. Οι γονείς θα σκεφτούν : “Το παιδί μου έχει ένα πολύ καλό  δάσκαλο! Πήρε σε όλα άριστα φέτος!”

Ουάου. Να σας προσγειώσω τώρα. Σας λέω με κάθε ειλικρίνεια, ότι συνήθως οι καλύτεροι καθηγητές βάζουν τους χαμηλότερους βαθμούς, επειδή έχουν αυξημένες προσδοκίες. Ωστόσο, όταν τα παιδιά σας παίρνουν χαμηλούς βαθμούς, θέλετε να διαμαρτυρηθείτε και αμέσως κατευθύνεστε προς το γραφείο του διευθυντή.

Παρακαλώ κάντε ένα βήμα πίσω, ώστε να έχετε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Πριν αμφισβητήσετε τους  χαμηλούς βαθμούς, ίσως χρειαστεί να συνειδητοποιήσετε ότι το παιδί είναι αυτό που “κέρδισε” τους βαθμούς,  και ότι ο δάσκαλος για τον οποίο διαμαρτύρεστε είναι πιθανώς αυτός που παρέχει την καλύτερη εκπαίδευση.

Και παρακαλώ, να είστε συνεργάτης και όχι  εισαγγελέας. Είχα ένα παιδί που αντέγραψε σε ένα τεστ, και οι γονείς του απειλούσαν να καλέσουν δικηγόρο, επειδή θεώρησαν ότι τον χαρακτήρισα ως εγκληματία. Ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά διευθυντές απ’ όλη την χώρα μου λένε ότι όλο και περισσότεροι δικηγόροι συνοδεύουν γονείς σε συναντήσεις με δασκάλους.

Τέλος, αντιμετωπίστε τις αρνητικές καταστάσεις με επαγγελματικό τρόπο.

Εάν το παιδί σας αναφέρει κάτι άσχημο που συνέβη στην τάξη, ζητήστε να συναντηθείτε με τον δάσκαλο και προσεγγίστε τον λέγοντας:  ”Θα ήθελα να σας ενημερώσω για κάτι που είπε το παιδί μου ότι συνέβη στην τάξη σας. Ξέρω ότι τα παιδιά μπορούν να διογκώσουν τα γεγονότα και ότι υπάρχουν πάντα δύο πλευρές σε κάθε ιστορία. Ήλπιζα ότι θα μπορούσατε να ξεδιαλύνετε τι πραγματικά συνέβη”.  Αν δεν μείνετε ευχαριστημένοι με την απάντηση, τότε μεταφέρετε τις ανησυχίες σας στο διευθυντή, αλλά πάνω απ΄ όλα, ποτέ δεν μιλάμε αρνητικά για έναν δάσκαλο μπροστά στο παιδί. Αν καταλάβει ότι δεν τον σέβεστε, ούτε το παιδί θα τον σέβεται  και αυτό θα οδηγήσει σε μια σειρά από νέα προβλήματα.

Ξέρουμε ότι αγαπάτε τα παιδιά σας. Τα αγαπάμε και εμείς πάρα πολύ. Εμείς απλώς σας ζητάμε – και σας ικετεύουμε – να μας εμπιστευτείτε, να μας στηρίξετε και να συνεργαστείτε μαζί μας. Να μην είστε εναντίον μας. Πρέπει να έχουμε την υποστήριξη σας, και θα πρέπει να μας δώσετε το σεβασμό που μας αρμόζει. Ανεβάστε μας και κάντε μας να νιώσουμε ότι μας εκτιμάτε και θα εργαστούμε ακόμη πιο σκληρά για να προσφέρουμε στο παιδί σας την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση.

Αυτό είναι η υπόσχεση ενός δασκάλου, από μένα για εσάς.

 

ΠΗΓΗ:  http://enallaktikidrasi.com 

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ

Tης Βασιλικής Χρυσοστομίδου

«Πολλές φορές διαβάζω και δεν καταλαβαίνω, όχι μόνο τους αρχαίους αλλά και αυτούς που είναι κάτι σαν… αρχαίοι – Καβάφη, Παπαδιαμάντη» (Ελευθερία, Γ΄ Λυκείου). «Oταν τα κείμενα είναι αρχαία με νέα ελληνικά μαζί, μου φαίνονται πολύ περίεργα. Δυσκολεύομαι να καταλάβω, θέλει πολλή ανάλυση. Θυμάμαι τον “Κρητικό” (σ.σ. Διον. Σολωμός), είδα κι έπαθα να βγάλω άκρη. Εκτός σχολείου, δε μ’ αρέσει να διαβάζω». (Βασίλης, Γ΄ Λυκείου). «Εξαιρώντας τα μαθήματα που μ’ ενδιαφέρουν για τις Πανελλήνιες, θα χρειαστώ περισσότερο χρόνο να κατανοήσω ένα κείμενο». (Δημήτρης, Β΄ Λυκείου).«Δυσκολεύομαι να γράψω. Δεν έχω ιδέες ή όταν έχω, δεν μπορώ να τις αναπτύξω. Εκθεση, πάω φροντιστήριο, μαθαίνω “πακέτα λέξεων”, τα γράφω. Άλλα βιβλία, ποτέ – μόνο Χάρυ Πόττερ παλιότερα. Προτιμώ ταινίες». (Σταύρος, Β΄ Λυκείου).

«Καταλαβαίνουν τα παιδιά όταν μελετούν;», το ερώτημα που θέσαμε σε εκπαιδευτικούς:

«Οχι! Κατηγορηματικά όχι!», θα πει χωρίς δεύτερη σκέψη η κ. Ευαγγελία Ρίζου, φιλόλογος και λυκειάρχης. Την άποψή της συμμερίζονται οι συνάδελφοί της φιλόλογοι, κ. Καίτη Σερέτη και Ευγενία Λέκκα, με πολυετή εμπειρία στις τρεις τάξεις του λυκείου. «Αρνητικά μπροστά στο συνεχές κείμενο τα παιδιά μας. Βαριούνται και φοβούνται. Η λεξιπενία ιδιαίτερα αισθητή, ενώ πρόβλημα υπάρχει τόσο στην κατανόηση, όσο και στις γνώσεις και την ορθογραφία», «χαρτογραφεί» την κατάσταση η λυκειάρχης. «Ο,τι έχει ιδιώματα ή πιο “υψηλό” λόγο το απορρίπτουν. Τους έδωσα τη “Χωματερή της Πληροφόρησης” του Γιανναρά για επεξεργασία και περίληψη στο σπίτι. Μόνο πέντε παιδιά το έφεραν. Για τους υπόλοιπους, εξαιρετικά δύσκολο. Οσο για “μαργαριτάρια”; Δεν τα προλαβαίνω. “Ο ήλιος βασιλεύει”, διαβάσαμε. “Τι ώρα της μέρας είναι”; ρωτάω. “Μεσημέρι”, “Γιατί;”, “Επειδή ο ήλιος είναι ψηλά, σα βασιλιάς”, η απάντηση μαθητών λυκείου!», σταχυολογεί στιγμιότυπα η κ. Σερέτη.

«Το επίπεδο εγγραμματισμού διαρκώς πέφτει στην Ελλάδα», σχολιάζει η κ. Λέκκα. «Οι ίδιοι κατεβάσαμε τον πήχυ, απολαμβάνουμε την παιδεία που θέλουμε. Δεν ζητάμε πλέον δοκίμια από τα παιδιά, περιοριζόμαστε σε “πρακτικά” κείμενα, όπως επιστολές». «Η ανεπάρκεια στον λόγο δεν αποτελεί δική μας αποκλειστικότητα», προσθέτει η κ. Σερέτη: «Στο βιβλίο της Νατάσας Μπολονή “Τα χαμένα παιδιά” περιγράφεται αντίστοιχη κατάσταση στα δημόσια γαλλικά σχολεία, όπου μάλιστα καταργήθηκε η συγγραφή δοκιμίου, εξαιτίας της δυσκολίας των παιδιών να ανταποκριθούν».

Τι φταίει

Πού αποδίδουν οι ειδικοί το πρόβλημα; «Ισως φταίει η εικόνα, στην οποία έχουν εθιστεί τα παιδιά μας», αποφαίνεται η λυκειάρχης. «Εξοικειωμένα με το επιφανειακό, το Διαδίκτυο καθώς και τα greekglish, τον γρήγορο ρυθμό ζωής, αδυνατούν να επεξεργαστούν ένα κείμενο, να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα. Επιπλέον, δεν είναι μυημένα στη λογοτεχνία – συνήθως το ίδιο το περιβάλλον τους δεν ευνοεί τη φιλαναγνωσία». «Ούτε εφημερίδα δεν διαβάζουν τα παιδιά μας, πράγμα που αποτυπώνεται και στο γράψιμό τους», ομονοεί η κ. Λέκκα. «Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τον μεγάλο όγκο της ύλης, ο οποίος είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον διαθέσιμο χρόνο. Αποτέλεσμα; Οι μαθητές να προσπερνούν τα κείμενα. Η αφομοίωση και η απομνημόνευση είναι οι δύο αντίπαλες δυνάμεις, με τη δεύτερη να υπερισχύει. Η αγωγή του μαθητή, που αποτελεί τον κατ’ εξοχήν ρόλο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παραγκωνίζεται. Οι διάφοροι πειραματισμοί στην εκπαίδευση, η απουσία συνέχειας, ευθύνονται εξίσου για τη φθίνουσα πορεία του εγγραμματισμού».

Σύμφωνα με την κ. Ρίζου, «ο καθηγητής πρέπει να δώσει κίνητρα στα παιδιά να αγαπήσουν τον λόγο, να τα μυήσει στο μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας. Στη συνηθισμένη απορία τους “γιατί μαθαίνουμε αρχαία αφού δεν τα χρησιμοποιούμε;”, οφείλει να εστιάσει στο γεγονός ότι τη γλώσσα, εκτός της συγχρονικής της διάστασης, πρέπει να την κατακτάς στη διαχρονική της πορεία. Αντίθετα, μπαίνει σήμερα ο φιλόλογος, διδάσκει ένα “λύω” και τέλος. Δυστυχώς, έχουμε γίνει γρανάζια ενός μηχανισμού χωρίς ουσία, με απόλυτο προσανατολισμό τις Πανελλαδικές, ένα μάθημα που γίνεται διεκπεραιωτικά, ενώ τα ίδια τα παιδιά μετατρέπονται σε άλογα κούρσας».

Ο ρόλος του σχολείου, αλλά και των γονέων

«Οχι μόνο όταν διαβάζουν Παπαδιαμάντη αλλά και όταν μελετούν ένα κεφάλαιο Φυσικών Επιστημών, Ιστορίας ή Γεωγραφίας, τα σημερινά παιδιά συχνά αντιμετωπίζουν τον σχολικό λόγο σαν "ξένη γλώσσα"», επισημαίνει ο κ. Ηλίας Ματσαγγούρας, καθηγητής Διδακτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

«Η ικανότητα του μαθητή να διαβάζει, να κατανοεί και να συνθέτει κείμενα διαφορετικού είδους, η έννοια δηλαδή του εγγραμματισμού στη σχολική κοινότητα, δεν έχει κατακτηθεί από την πλειοψηφία των παιδιών. Αυτό δεν είναι μόνο απόρροια του δύσκολου λεξιλογίου αλλά και της εσωτερικής δομής και διάρθρωσης του κειμένου». Γιατί; «Οσο απομακρυνόμαστε από τον αφηγηματικό λόγο και εισάγεται στα σχολικά εγχειρίδια ο επιστημονικός –έστω απλοποιημένος– δυσχεραίνει η προσπάθεια προσπέλασης. Τα παιδιά μας δεν υστερούν σε νοημοσύνη. Καλούνται όμως να διαχειριστούν την ύλη βιβλίων, κατά κανόνα ένα με δύο χρόνια πάνω από την ηλικία του μέσου μαθητή ενώ ο διαθέσιμος χρόνος αποτελεί πλέον αγαθό σε ανεπάρκεια. Αντί για την κάλυψη της ύλης, ας εστιάσουμε στην ικανότητα του παιδιού να κατανοεί τις ερωτήσεις, να δίνει απαντήσεις, αλλά και να διατυπώνει το ίδιο ερωτήσεις. Να επεξεργάζεται με αυτονομία τα δεδομένα του, να αντιλαμβάνεται τις μεταξύ τους σχέσεις. Η σταδιακή προσαρμογή του μαθητή σε όσο γίνεται περισσότερα και διαφορετικών ειδών κείμενα, μέσα από μία διαδρομή διαβαθμισμένης δυσκολίας και σύγχρονης διδακτικής προσέγγισης, υποστηρίζει τον στόχο».

Σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, ο κ. Ματσαγγούρας επισημαίνει: «Ενώ το να κατέχουν το αντικείμενο των σπουδών τους είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, από μόνη της δεν φτάνει. Αποτέλεσμα, όταν αποφοιτούν, να μην είναι έτοιμοι να διδάξουν. Απαραίτητη λοιπόν εδώ η βελτίωση καθώς και η συνεχής επιμόρφωσή τους αργότερα». Επιπλέον, ο μέχρι τώρα «πυροσβεστικός» ρόλος αντιμετώπισης των προβλημάτων πρέπει να εγκαταλειφθεί. «Αναγκαίος ο μεσο- και μακροπρόθεσμος προγραμματισμός, εγγύηση για συνοχή και συνέχεια στο βάθος όλης της σχολικής ζωής, επιτρέποντας παράλληλα πειραματισμούς, στο πλαίσιο των προκλήσεων της κάθε εποχής».

Ο ρόλος των γονέων

Την προαγωγή της γνώσης οφείλουν να υποστηρίξουν και οι γονείς. Πώς; «Μιλώντας από την αρχή στο παιδί επεξηγηματικά, ερμηνευτικά και σχολιαστικά, όχι μόνο καθοδηγητικά. Εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εκθέτοντάς το σε προσλαμβάνουσες, ανάλογες με την ηλικία του».

ΠΗΓΗ: http://news.kathimerini.gr